Заўсёды — яркія. Як Марыя Калеснікава святкавала дні нараджэння на волі

24/04/2024 - 16:32

Марыя Калеснікава / svaboda.org

24 красавіка 2024 года свой 42-гі дзень нараджэння адзначае палітзняволеная Марыя Калеснікава. У 2020 годзе яна была адной з галоўных дзейных асобаў беларускага пратэсту. Потым адмовілася з'язджаць з Беларусі. Яе асудзілі на 11 гадоў зняволення.

Цяпер Марыя знаходзіцца ў гомельскай калоніі, і ўжо больш за год ад яе не прыходзяць лісты. Гэта чацвёрты дзень нараджэння, які яна праводзіць за кратамі.

Еўрарадыё паразмаўляла з сястрой Марыі — Таццянай Хоміч пра тое, у якой атмасферы праходзілі дні нараджэння актывісткі да 2020 года.

Ладзілі міні-канцэрты

— Дні нараджэння ў дзяцінстве мы заўсёды адзначалі ў коле сям'і. Я добра памятаю, як родныя на кожным свяце прасілі нас што-небудзь сыграць (Марыя грае на флейце, а Таццяна на фартэпіяна), таму мы заўсёды ладзілі гэткія міні-канцэрты.

Напэўна, так было ў кожнай сям'і, дзе дзеці ўмелі граць на музычных інструментах. Так было і ў нас, гэтыя моманты я ўспамінаю з асаблівай цеплынёй.

Прыязджала ў Мінск, нават калі жыла ў Германіі

— У яе вельмі шмат сяброў, вялікая кампанія з самых розных сфер: ад музыкаў да навукоўцаў. Гэта на самой справе і выяўляе саму Машу як вельмі рознабаковага і адкрытага чалавека, які ўсіх аб'ядноўвае вакол сябе. А калі жыла ў Германіі, усё роўна на дні нараджэння прыязджала ў Мінск.

Гэта заўсёды вельмі яркія дні, Машы дарылі настолькі шмат кветак, што маме даводзілася потым дапамагаць расстаўляць іх у вазы па ўсёй кватэры.

Яе дзень нараджэння быў не толькі святам для яе самой, але і для ўсіх навакольных.

На жаль, нашая дружная сям'я цяпер не разам: не можам ні паразмаўляць, ні сустрэцца. Але калі мы збіраліся, гэта было вельмі весела, радасна, гучна, з жартамі і іскрынкай. Гэта тое, што застаецца на доўгія гады разам з табой. Я вельмі спадзяюся, што Маша зараз таксама ўзгадвае гэтыя моманты.

Людзі пішуць з усяго свету

— Апошнімі днямі мне пішуць вельмі многія сябры, знаёмыя, успамінаюць усе гэтыя моманты, перадаюць Машы віншаванні. У думках яны ўсе з намі, з Машай. Людзі пішуць з усяго свету, нават тыя, хто ніколі з ёй не быў знаёмы. І нягледзячы на тое, што да яе ўжо больш за год не даходзяць лісты, я вельмі спадзяюся, што менавіта ў гэты дзень яна адчувае ўсю нашую любоў і цяпло.

Яна ўсё роўна вольная

— Вядома, я б вельмі хацела, каб яна была на волі, каб, наколькі гэта магчыма, захавала сваё фізічнае і псіхалагічнае здароўе. Я ведаю, што ёй вельмі цяжка, ізаляцыя ад знешняга свету — гэта, напэўна, адна з самых жорсткіх формаў катаванняў, якія ёсць: ты не ведаеш, што адбываецца з тваёй сям'ёй, ты не ведаеш, што адбываецца ў краіне, і нават не можаш ні з кім размаўляць, акрамя канваіраў. Я б хацела, каб яна берагла сябе, не губляла надзею і цвёрдасць духу.

Калі Маша выйдзе на волю, я думаю, што яна адсвяткуе гэты дзень, як і раней: у велізарным коле сяброў, весела і ярка. Але пакуль гэтага, на жаль, не адбылося.

А тых, хто яе трымае за кратамі, я заклікаю ставіцца да Машы па-людску, памятаць пра каштоўнасць жыцця, забяспечваць медыцынскую дапамогу і аднавіць сувязь. Нягледзячы на тое, што яна зараз там, яна ўсё роўна вольная.